Smocza Jama
Smocza Jama – legendarna jaskinia w zachodnim zboczu Wawelu jest jedną z większych osobliwości wzgórza. Powstała około 12 milionów lat temu w wyniku krasowienia skały jurajskiej. Smoczą Jamę do zwiedzania przystosował Profesor Adolf Szyszko–Bohusz po odzyskaniu w r. 1918 przez Polskę niepodległości.
Tajemnicze komory pełne zagłębień skalnych i szczelin tworzą niepowtarzalny nastrój. Długość pieczary wynosi 270 m, a dostępna trasa turystyczna 81 m. Zwiedzanie rozpoczyna się na terenie wzgórza w pobliżu baszty Złodziejskiej. W ceglanej wieżyczce (dawnej studni austriackiej) znajduje się klatka schodowa.
Pierwsza komora, położona najniżej, jeszcze w XIX wieku była zalana wodą, którą czerpano dla potrzeb mieszkańców wzgórza
Druga, największa z komór jest nakryta w najwyższej partii ceglaną kopułą z roku 1830. Zamyka ona otwór w stropie, przez który w roku 1829 dostał się do jaskini historyk Ambroży Grabowski. Dzięki staraniom Grabowskiego Smoczą Jamę udostępniono do zwiedzania w latach 1843–1846. W wiekach XVII i XVIII część komory służyła jako magazyn i sala biesiadna karczmy znajdującej się nad brzegiem Wisły, przed dolnym wejściem.
Z komory tej odchodzi (niedostępny dla turystów) ciąg ciasnych i błotnistych korytarzy (długości 160 m) z pięcioma jeziorkami zamieszkałymi przez rzadkiego skorupiaka – studniczka tatrzańskiego.
Ostatnia komora, o skalnym stropie podtrzymywanym przez dwa ceglane filary, jest wyjątkowo urozmaicona skalnymi występami, kominami i szczelinami krasowymi. Niegdyś była tu sala karczmy.
Wychodząc, na wiślanym bulwarze stajemy przed rzeźbą Smok Wawelski, dłuta Władysława Chromego z r. 1972.
Legenda | Google Arts & Culture
Legenda Najstarszą wersję legendy o smoku wawelskim, związaną z mitycznym początkiem Krakowa, znajdujemy w Kronice Mistrza Wincentego zwanego Kadłubkiem, z przełomu XII i XIII wieku: Jan Długosz zmienił wersję podania, pisząc, że sam król Krak rozprawił się ze smokiem. W końcu w. XVI Joachim Bielski do legendy wprowadził postać przebiegłego szewca Skuby; jest to dziś najpopularniejszą wersją podania.
Zobacz więcej na Google Arts & Culture | Smok. Potrzebny potwór
Zobacz więcej na Google Arts & Culture | Smok. Potrzebny potwór