Prowadząca: dr hab. prof. UJ Dorota Jarząbek-Wasyl, Katedra Teatru i Dramatu, Wydział Polonistyki UJ
W dramatach Wyspiańskiego Wawel pojawia się nie tylko jako zapełnione zabytkami, pomnikami i grobami "święte miejsce", lecz również jako ogromna, pusta przestrzeń, niemal gotowa scena teatru - otwarta na wejście tragicznego bohatera. Na czym zasadzała się w oczach artysty teatralność katedry i zamku? W jaki sposób Wyspiański przenosił Wawel na realną scenę teatru krakowskiego? Dlaczego jedna z postaci Wyzwolenia woła: "Wawel, Wawel burzą!" i co przez to można rozumieć? O tym będzie mowa na wykładzie okraszonym fotografiami i dokumentami archiwalnymi z dziejów krakowskiej sceny.
grafika: Jerzy Edward Winiarz (1892–1928) „Śpiący rycerz” – projekt fresku Kraków, 1921–1924