Wawel Wyspiańskiego | oprowadzanie

Sto dwadzieścia lat temu, wiosną 1904 roku, Stanisław Wyspiański – słynny krakowski artysta – opublikował dramat pt. "Akropolis", którego akcja rozgrywa się w katedrze wawelskiej. Jesienią 1904 roku rozpoczął pracę razem z architektem, Władysławem Ekielskim – nad pomysłem przebudowy wzgórza wawelskiego. Projekt nazywał się "Akropolis". Całe wzgórze wawelskie było zajęte przez wojska austriackie, a Wyspiański i Ekielski opowiedzieli się za całkowitym odzyskaniem tego miejsca i dążyli do tego, by Wawel jako serce Polski, wróciło do Polek i Polaków. 

Wystawa Wawel Wyspiańskiego jest podzielona na trzy części: pierwsza prezentuje motywy wawelskie obecne w dziełach malarskich i rzeźbiarskich Wyspiańskiego, druga w utworach literackich, natomiast trzecia stara się pokazać wpływy Wyspiańskiego na innych artystów i twórców. 

Przyjaciel Wyspiańskiego, Adam Chmiel – historyk i archiwista – pisał o nim:
"(...) Był zakochany w Wawelu. Marzył o wskrzeszeniu [przywróceniu] jego świetności (...)".

Podczas spaceru dowiemy się, dlaczego Wawel jako Akropolis był dla Wyspiańskiego bardzo ważny. I jaka była korelacja między nim a Wawelem.

Prowadzący: Jakub Studziński – historyk, muzealnik, specjalista ds. edukacji kulturowy, animator kultury, przewodnik po krakowskich instytucjach kultury.