Na wczesnonowożytny program wystroju Dworu Artusa w Gdańsku złożyły się wyobrażenia związane z państwem, prowincją i miastem czy też cnotami obywatelskimi. Znalazły się w nim także motywy astrologiczne. Najważniejsze wyobrażenia astrologiczne w gdańskim zabytku niestety przepadły. Były nimi rzeźbione personifikacje siedmiu planet, które najprawdopodobniej stały na gzymsie ponad ławami brackimi. Pod nim, na kapitelach ław wyrzeźbione są motywy, które odnoszą się do relacji pomiędzy wszechświatem a człowiekiem i jego otoczeniem. Motywy astrologiczne zawarte są ponadto w kilku innych dziełach wypełniających wnętrze. Geneza tego wystroju tkwi w programach obrazowych włoskich budynków municypalnych XIV i XV w., które podkreślały rolę planet w porządku stworzonym przez Boga. Podobną koncepcję zdawał się wyrażać gdański wystrój, starając się przekazać myśl, że świat jest zorganizowany i sprawiedliwy a nad porządkiem panują instancje kosmiczne, których wolę na Ziemi wykonują władcy (wśród których znalazły się wyobrażenia Jagiellonów), a także że normy postępowania są odwieczne, a ustrój społeczny jest dany przez Boga. Był to program o wydźwięku politycznym i religijnym.
dr hab. Andrzej Woziński, prof. UG – historyk sztuki, absolwent Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, gdzie się doktoryzował. Pracę zawodową rozpoczął w Muzeum Narodowym w Poznaniu, gdzie w latach 1985–2000 kierował Działem Sztuki Średniowiecznej, a w latach 1998–2000 był wicedyrektorem d/s naukowych. Od 2001 do dzisiaj zatrudniony w Instytucie (wcześniej Zakładzie) Historii Sztuki Uniwersytetu Gdańskiego. W latach 2003–2008 kierował Zakładem, a obecnie jest wicedyrektorem IHS UG. W 2013 habilitował się w Instytucie Sztuki PAN w Warszawie. Jest mediewistą. Prowadzi badania związane z późnogotycką rzeźbą i malarstwem w Prusach oraz na obszarze nadbałtyckim. Zajmuje się również wybranymi zagadnieniami z zakresu muzeologii i historii kolekcjonerstwa.