Obraz Złotego Wieku

W XVI wieku Polska była jednym z największych państw w ówczesnej Europie – potęgą militarną, polityczną i ekonomiczną. Nastąpił wówczas znaczący rozwój nauki, kultury i sztuki. Wzrastały miasta, dynamicznie rozwijał się handel. Złoty Wiek to również okres reformacji oraz promocji języka polskiego. Zorganizowana na Wawelu wystawa Obraz Złotego Wieku ukazuje znaczenie i siłę obrazu – we wszelkich odmianach i znaczeniach tego terminu – w szeroko rozumianej kulturze epoki jagiellońskiej.

• w cenie biletu przewodnik (dotyczy wybranych godzin)
  szczegóły na stronie biletu online ⇒ należy wybrać datę, a następnie "zwiedzanie"  ⇒ ! Obraz Złotego Wieku - promocyjne zwiedzanie z przewodnikiem w języku polskim
• bilet na wystawę Obraz Złotego Wieku upoważnia do zwiedzenia Reprezentacyjnych Komnat Królewskich
  w sprzedaży online należy wybrać datę ⇒ "zwiedzanie" ⇒ bilet Złoty Zamek Jagiellonów - PROMOCJA - Obraz Złotego Wieku oraz Reprezentacyjne Komnaty Królewskie
• zakup wydawnictw towarzyszących wystawie (katalog lub eseje) – we własnych oficjalnych STACJONARNYCH sklepach muzealnych Zamku) – upoważnia do otrzymania bezpłatnego promocyjnego biletu na wystawę (na podstawie paragonu potwierdzającego zakup wydawnictwa)

Obraz Złotego Wieku to wystawa monumentalna. Rozlokowana w dwudziestu salach renesansowego pałacu królewskiego, które były świadkami wydarzeń związanych z życiem i działalnością ostatnich Jagiellonów. Wykorzystanie tych pomieszczeń stwarza jedyną w swoim rodzaju okazję do prezentacji zgromadzonych eksponatów w historycznym kontekście.

Głównym założeniem ekspozycji jest zgodne z realiami epoki przedstawienie dziedzictwa kulturalnego i artystycznego krajów pozostających pod berłem ostatnich Jagiellonów. Ekspozycję uświetniają zatem nie tylko znane powszechnie i niezwykle znaczące dzieła sztuki, ale też wiele zabytków nowo odkrytych, mało znanych lub dotąd w Polsce niepokazywanych.

Tytułowy „obraz” obejmuje dzieła wykonane z rozmaitych materiałów i z użyciem wielu technik – reprezentujących malarstwo tablicowe, malarstwo na płótnie, miniatury książkowe, rzeźby w drewnie i kamieniu, złotnictwo, hafciarstwo i tkactwo. Szczególne miejsce zajmują druki jako rewolucyjne medium służące propagowaniu nowych idei, a także grafiki, których używano jako powszechnie dostępnych wzorów artystycznych.

O wystawie opowiadają kuratorzy: Krzysztof Czyżewski i Rafał Ochęduszko.

Sale wystawy

Sala edukacyjna

• Obraz świata, natury i monarchii polsko-litewskiej za ostatnich Jagiellonów | 3 października 
• Obraz w czasach zamętu religijnego | 17 października 
• Obraz w liturgii i prywatnej pobożności w czasach ostatnich Jagiellonów | 31 października 
• Wątki antyczne w kulturze epoki ostatnich Jagiellonów | 14 listopada 
• Od Wita Stwosza do Gian Jacopa Caraglia – styl w sztuce za panowania ostatnich Jagiellonów | 28 listopada 
• Koniec epoki rycerstwa| 12 grudnia 

odbiorcy: młodzież, dorośli

• 26 października, 16 listopada – prowadzenie: dr Aleksandra Hola
  Przygotowanie wystawy Obraz Złotego Wieku było okazją do odnowienia niektórych z prezentowanych na niej zabytków. Prace konserwatorskie, często bardzo wymagające, prowadzone były przez kilka zespołów na długo przed otwarciem ekspozycji. Zapraszamy na zwiedzanie wystawy w towarzystwie konserwatorki, która na przykładzie pięciu wybranych obrazów opowie o ich pochodzeniu,  stanie, w jakim były przed wystawą, oraz wyzwaniach, z jakimi musiała się zmierzyć. Po oprowadzaniu dla nikogo nie będzie już tajemnicą, co jest oryginałem a co efektem procesów starzenia oraz w jaki sposób konserwatorzy radzą sobie z przywracaniem możliwie pierwotnego wyglądu eksponatów.
• 23 listopada – oprowadza Ewa Pietrzak
  Na wystawie Obraz Złotego Wieku wyeksponowano ponad 200 obiektów na podłożu papierowym bądź skórzanym. Są to dzieła o najwyższej wrażliwości i delikatności. Na podstawie wybranych obiektów zostanie przedstawiona nie tylko problematyka konserwatorska, ale także aspekty organizacyjne oraz logistyczne związane z tak obszerną wystawą. Specyficzne sposoby ekspozycji oraz zabezpieczenia zbiorów mogą zainteresować również osoby, które nie specjalizują się w tej tematyce.
• 7 grudnia – oprowadza Angelika Bogdanowicz-Prus 
  Organizacja wystawy Obraz Złotego Wieku stała się znakomitą okazją do odratowania dzieł, których dotychczasowy wizerunek był zaciemniony i fałszywy. Dzięki wykonaniu koniecznej konserwacji XVI-wiecznego obrazu Tron Łaski z Jordanowa odsłonięto i zrekonstruowano materię obiektu, uzyskując bardzo dobry efekt. Wartość artystyczna sprowadzonego na wystawę dzieła została dostrzeżona przez konserwatora mimo zakrywających obraz nawarstwień. Obserwację tę potwierdziły nowe metody badawcze zastosowane podczas współpracy z Akademią Sztuk Pięknych w Krakowie. Wielopłaszczyznowe odczytanie dzieła umożliwiło odtworzenie zniszczonych, praktycznie nieistniejących już części malowidła. Uzyskanie tak znakomitego efektu artystycznego było możliwe dzięki wykorzystaniu wiedzy i umiejętności grupy artystów konserwatorów Zamku Królewskiego na Wawelu: Justyny Wyszkowskiej-Baścik, Małgorzaty Stachurskiej-Barańskiej, Katarzyny Siwczyńskiej, Karola Brzozowskiego, Angeliki Bogdanowicz-Prus, a także Grzegorza Nesterowicza. Obraz Tron Łaski, wyeksponowany wśród innych wysokiej klasy dzieł sztuki zgromadzonych na wystawie, jest jednym z przykładów ukazujących zróżnicowane sposoby konserwacji malarstwa tablicowego. 
• 2 listopada – oprowadza Dominik Synowiec - ODWOŁANY 
  Jaki wpływ na estetykę dzieła ma wybrany przez twórcę materiał? Czy sposób konserwacji wpływa na percepcję obiektu? Przygotowanie wystawy Obraz Złotego Wieku było okazją do odnowienia prezentowanych na niej zabytków. Prace konserwatorskie były prowadzone przez kilka zespołów na długo przed otwarciem ekspozycji. Zapraszamy na zwiedzanie wystawy wspólnie z konserwatorem rzeźby, który opowie o wybranych zabytkach rzeźbiarstwa, wypożyczonych na tę wyjątkową wystawę z innych instytucji muzealnych oraz kościołów z całej Polski. Prowadzący poruszy rozmaite aspekty związane z konserwacją dzieł sztuki, historią, historią sztuki, dendrologią czy geologią.

WYKŁADY ONLINE

29 listopada (przeniesiony z 16 listopada) Wypożyczenie – Przygotowanie ­– Wystawa. Próba odtworzenia pierwotnej kompozycji i techniki wykonania obrazu "Trójca Święta" z drugiej połowy XVI wieku z kościoła pw. Przenajświętszej Trójcy w Jordanowie w świetle badań fizykochemicznych. 
wykład Justyny Wyszkowskiej
Kilkaset obiektów ze wszystkich dziedzin sztuki, prezentowanych obecnie na wystawie Obraz Złotego Wieku, daje szeroki przegląd kultury rozwijającej się na terytorium Rzeczpospolitej za panowania ostatnich Jagiellonów.  Dzięki przenikaniu się wpływów Wschodu i artystycznych nowości z Zachodu ówczesną sztukę cechowały bogactwo i różnorodność. 
Trzy obrazy tablicowe wypożyczone na wystawę z parafii pw. Przenajświętszej Trójcy w Jordanowie to wydobyte na światło dzienne, nieznane szerzej obiekty o wysokiej wartości historycznej. Związane są z działalnością fundacyjną Spytka Wawrzyńca Jordana i jego rodziny – ważnych postaci na scenie politycznej państwa za panowania Zygmunta Augusta.  
Przeprowadzone prace konserwatorskie wraz z badaniami fizykochemicznymi dowiodły znacznie wyższej niż wcześniej sądzono klasy artystycznej dzieł i otworzyły drogę do dalszych poszukiwań warsztatu i wykonawcy.  
Wykład omówi proces konserwacji XVI-wiecznego obrazu Trójca Święta (w typie zwanym Tronem Łaski) o skomplikowanej chronologii przekształceń plastycznych, ujawnionych na różnych etapach prac. Przedstawi również sposób podejmowania decyzji przez konserwatorów i ukaże ich efekty. 

7 grudnia Fortuna albo szczęście (1532) i wawelska zabawa we wróżby   
miejsce: Kraków (stare miasto


dla grup szkolnych, rodzin (dzieci od 12 roku życia) oraz uczestników indywidualnych
Jagiellonowie rządzili nie tylko Królestwem Polskim i Wielkim Księstwem Litewskim, ale również, do 1526 roku, zasiadali na tronach Czech i Węgier. Ogromne terytoria, którymi władali, oraz bogactwo dworów królewskich łączących elementy kultury wschodu i zachodu sprawiły, że zyskali w Europie sławę jednego z najważniejszych i intrygujących dynastycznych rodów. Poza stabilizacją i rozwojem gospodarczym, jakim charakteryzowało się panowanie ostatnich Jagiellonów, mecenat królewski przyczynił się do rozkwitu sztuki i nauki na podległych im ziemiach. Poznajmy rozległą panoramę królewskich zainteresowań. Poczujmy się jak dworzanie – zafascynowani poznawaniem nieznanych lądów i rozwijającymi się naukami. Zostańmy znawcami epoki renesansu i poznajmy bliżej wyjątkowe dzieła, wybrane z ponad 400 eksponatów zgromadzonych na wystawie, sprowadzonych z kilkudziesięciu muzeów oraz bibliotek z kraju i zagranicy. Przyjrzyjmy się światu, który odkrywa przed nami monumentalna wystawa Obraz Złotego Wieku.
Koncepcja i nadzór merytoryczny: Robert Adamczak, Gabriela Multan, Bożena Litewka – Dział Edukacji Zamku Królewskiego na Wawelu

Rozdarta dusza nowożytnej Europy – o wielowyznaniowości | 9 grudnia  Charakterystyczną cechą Europy w XVI wieku była jej wielowyznaniowość – obok siebie współistnieli przedstawiciele katolicyzmu, prawosławia i protestanci. W pogrążonej w wojnach religijnych nowożytnej Europie wyjątkiem była Rzeczpospolita Obojga Narodów, wyróżniająca się tolerancją i pokojem między wyznaniami, dzięki czemu Polska zyskała miano „państwa bez stosów”. Czy to pojęcie jest słuszne? Podczas zajęć wspólnie zastanowimy się nad przenikaniem się sztuki wschodniej i zachodniej w kościołach, obrazem liturgii oraz napięć, które owa wielowyznaniowość mogła powodować – zarówno między przedstawicielami poszczególnych odłamów chrześcijaństwa, jak i w głębi duszy pojedynczych osób, takich jak królowie Polski.

KONCERT Capelli Cracoviensis | 14 grudnia

Angelika Bogdanowicz-Prus – artysta konserwator malarstwa związana zawodowo z Zamkiem Królewskim na Wawelu. Pracę łączy z indywidualną twórczością i działalnością konserwatorską
W latach 2022–2023 brała czynny udział w tworzeniu i prezentowaniu wystawy Jacob Mertens i malarstwo krakowskie około roku 1600, w przeprowadzeniu wizji lokalnych oraz przygotowaniu dokumentacji, logistyki oraz nadzorów i realizacji konserwatorskich zespołu dzieł. Brała udział w kuratorskim prezentowaniu ekspozycji przy stałej współpracy z jej kuratorami.
We wcześniejszych latach realizowała zespołowy projekt Wawel – Dziedzictwo dla przyszłości, w ramach którego wykonała wraz z zespołem konserwację obrazu szkoły neapolitańskiej: Mater Misericordiae Giovanniego da Gaeta z roku 1448.
W roku 2016 rozpoczęła wieloletnią konserwację dzieła Sąd Ostateczny naśladowcy Hieronima Boscha, tryptyku powstałego na terenach Niderlandów w XVI wieku. Zaowocowała ona pracą doktorską pt. „Dzieło powstałe w kręgu mistrza, dzieło naśladowcy, kopia, kolaż̇ czy falsyfikat – próba zdiagnozowania zagadnienia na podstawie tryptyku Sąd Ostateczny, przypisywanego Hieronimowi Boschowi ze zbiorów Zamku Królewskiego na Wawelu”. W ramach pracy na Wawelu i działalności indywidualnej zajmuje się opieką i konserwacją XV- i XVI-wiecznych dzieł włoskiego renesansu z kolekcji Lanckorońskich a także dzieł: Petera II Brueghela (Breughela), W. Claesza Hedy, kręgu P.P. Rubensa i S. Botticellego, L. Bassana, T. Benvenuta (Garofala), H. van Steenwijcka, J. Joardaensa, J. Lievensa, B. di Fredi, F. Guardiego, G. Courbeta, Ch.F. Daubigny’ego, M. Bacciarellego, J. Van Noordta, B. Sprangera, a także plejady mistrzów polskich, takich jak: T. Kantor, J. Matejko, J. Stanisławski, S. Norblin, P. Michałowski, H. Epstein, Z. Beksiński, W. Weiss, J. Malczewski czy J. Chełmoński.
Krzysztof Czyżewski – historyk sztuki, kustosz i kurator Zbioru Militariów w Zamku Królewskim na Wawelu. Autor licznych publikacji na temat sztuki polskiej, szczególnie Krakowa i katedry na Wawelu. Współkurator wystawy Obraz Złotego Wieku. 
dr Aleksandra Hola – ur.  w 1980 roku w Krakowie, tytuł magistra (2005) oraz stopień doktora (2011) otrzymała na Wydziale Konserwacji i Restauracji Dzieł Sztuki Akademii Sztuk Pięknych im. Jana Matejki w Krakowie, gdzie rozpoczęła pracę w 2012 roku. W latach 2011–2016 była stypendystką Fundacji Getty’ego, dzięki czemu poszerzała wiedzę w zakresie strukturalnej konserwacji malowideł tablicowych, pobierając nauki od wiodących ekspertów w tej dziedzinie w takich instytucjach, jak m.in.: the Metropolitan Museum of Art w Nowym Jorku (2012), the Royal Institute for Cultural Heritage KIK-IRPA w Brukseli (2013), londyńska pracownia the Hamilton Kerr Institute Uniwersytetu w Cambridge (2014), Kunsthistorisches Museum w Wiedniu (2016), a także Opificio delle Pietre Dure we Florencji oraz Museo del Prado w Madrycie. Autorka i współautorka wielu realizacji związanych ze strukturalną stabilizacją malowideł tablicowych oraz ram mikroklimatycznych. W latach 2016–2023 koordynowała program Erasmus+ International na ASP w Krakowie, a w latach 2018–2022 była członkiem ośmioosobowego prezydium ENCoRE (European Network for Conservation/Restoration Education), zrzeszającego w tamtym czasie 41 uczelni z 15 krajów UE. W 2019 roku była współkuratorką wystawy Mistrz i Katarzyna. Hans von Kulmbach i jego dzieła dla Krakowa, zorganizowanej przez Muzeum Narodowe w Krakowie, Akademię Sztuk Pięknych im. Jana Matejki w Krakowie oraz Bazylikę Mariacką w Krakowie. W 2020 roku wprowadziła nowy przedmiot wolnego wyboru do programu kształcenia na Wydziale Konserwacji krakowskiej ASP – strukturalną konserwację malowideł tablicowych –który prowadzi wraz z mgrem Grzegorzem Kosteckim. Również od 2020 roku realizuje wraz z Instytutem Katalizy i Fizykochemii Powierzchni PAN oraz Norweskim Uniwersytetem Naukowo-Technicznym w Trondheim, projekt badawczy „Model obrazów ze spękaniami wspierający ustalenie racjonalnych wytycznych środowiskowych w muzeach”, dzięki grantowi pozyskanemu z funduszy norweskich GRIEG. We wrześniu 2023 roku dołączyła do zespołu Zamku Królewskiego na Wawelu.
Dr hab. Justyna Kiliańczyk-Zięba – pracuje w Katedrze Edytorstwa i Nauk Pomocniczych Wydziału Polonistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego. Jest historykiem dawnej literatury i książki. Szczególnie interesuje ją edytorstwo tekstów dawnych, staropolska literatura popularna, czytelnicy i ich biblioteki. Prowadzi badania nad tekstami i książkami, np. dawnymi bestsellerami i produkcją krakowskich drukarni XVI i XVII w.
Natalia Koziara-Ochęduszko – Absolwentka antropologii kulturowej i historii sztuki na Uniwersytecie Jagiellońskim. Współkuratorka wystawy Obraz Złotego Wieku. Kustosz i kierownik Działu Badań Dziejów Wawelu w Zamku Królewskim na Wawelu i doktorantka na Wydziale Historycznym UJ. Wcześniej pracowała w Muzeum Narodowym w Krakowie oraz Muzeum Książąt Czartoryskich.  
Elżbieta Lang – muzealnik, edukator, przewodnik miejski, instruktorka orientacji przestrzennej i mobilności; absolwentka historii sztuki i podyplomowych studiów muzeologicznych na Uniwersytecie Jagiellońskim. Kustosz w Dziale Historii i Sztuki Krakowa Nowoczesnego w Muzeum Krakowa. Kuratorka wystaw i autorka publikacji dotyczących sztuki przełomu XIX i XX stulecia. Koordynatorka muzealnego, inkluzywnego cyklu edukacyjnego „Kraków naprawdę dla wszystkich” oraz projektów dostępnościowych. Autorka dostępnych spacerów i warsztatów, szczególnie skierowanych do osób z niepełnosprawnością wzroku i słuchu, a także audiodeskrypcji i dostępnych ścieżek edukacyjnych na muzealnych wystawach.
Iwona Malota – absolwentka kierunku historia, licencjonowana przewodniczka po Krakowie, edukatorka współpracująca z Działem Edukacji Zamku Królewskiego na Wawelu.
Patrycja Mizera – absolwentka kierunków historia sztuki i sztuka ogrodowa, florystka i edukatorka współpracująca z Działem Edukacji Zamku Królewskiego na Wawelu. Od wielu lat związana z ogrodem dworku Rydlówka, któremu przywraca historyczny wygląd. Prowadziła zajęcia edukacyjne o tematyce florystycznej na Wawelu, oddziale Muzeum Krakowa oraz szkołach.
prof. dr hab. Jakub Niedźwiedź – profesor na Wydziale Polonistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego, historyk literatury staropolskiej i kartografii renesansowej. Autor m.in. takich książek, jak Poeta i mapa: Jan Kochanowski a kartografia XVI wieku (2019) czy Literacy in Medieval and Early Modern Vilnius. Forms of Writing and Rhetorical Spaces in the City (2023). 
Rafał Ochęduszko – Historyk sztuki, współkurator wystawy Obraz Złotego Wieku. Adiunkt w Zbiorze Militariów Zamku Królewskiego na Wawelu. Wcześniej wieloletni pracownik Instytutu Historii Sztuki UJ, gdzie kończy pracę doktorską na temat architektury modernistycznej.
Ewa Pietrzak od 2000 roku prowadzi Pracownię Konserwacji Papieru i Skóry w Zamku Królewskim na Wawelu.  Ukończyła studia w zakresie konserwacji i restauracji obiektów na papierze i skórze na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu. Pracowała w Pracowni Konserwacji Papieru i Skóry w Muzeum Narodowym w Krakowie. Odbyła staż konserwatorski w Japonii (Tokio, Kioto) jako stypendystka tamtejszego rządu. Pracowała w niemieckiej pracowni Esser-Konservierung w Haan, zorganizowała i kierowała filią tej pracowni w Toruniu.
W 2000 roku zorganizowała Pracownię Konserwacji Papieru i Skóry Zamku Królewskiego na Wawelu. Od początku, jako jedyny w wawelskim zespole konserwator o tej specjalności, pełniła nadzór konserwatorski nad wszystkimi przedsięwzięciami obejmującymi obiekty z papieru i skóry, m.in. wspólnie z kustoszem całkowicie przeorganizowała magazyn zbiorów prac na papierze, wykonując przegląd, zmianę opakowań i relokację obiektów do nowych pomieszczeń. W porozumieniu z kierownikami poszczególnych działów dokonała zmian standardów konserwatorskich w zakresie przechowywania zbiorów. Pełni stały nadzór konserwatorski nad obiektami w Dziale Zbiorów Prac na Papierze, Archiwum, Bibliotece Naukowej oraz Bibliotece w Zamku Pieskowa Skała, a także wykonuje przeglądy oraz stałe kontrole obiektów skórzanych na ekspozycji (meble, obiekty rzemiosła artystycznego, militaria, kurdybany). Prowadziła nadzory konserwatorskie nad wystawami czasowymi, m.in.: Obraz Złotego Wieku (2023, współudział), Mistrzostwo rysunku. Andrzej Radwański (2022); Wyczółkowski odnaleziony (2022), Zwierzyniec królewski. Wilkoń na Wawelu (2021), Dwa pokolenia. Sztuka legionowa z kolekcji Jerzego Mycielskiego (2014), Biblioteka Sapiehów z Krasiczyna w Zamku Królewskim na Wawelu (2014), Na znak świetnego zwycięstwa (2010,  współudział).
W wyniku udziału w programach badawczych związanych z realizacjami konserwatorskimi posiada również dorobek naukowy w postaci licznych publikacji.
Dominik Synowiec – konserwator dzieł sztuki. Absolwent Wydziału Konserwacji i Restauracji Dzieł Sztuki Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, specjalność: konserwacja i restauracja rzeźby. Adiunkt konserwatorski w Pracowni Konserwacji Malarstwa i Rzeźby Zamku Królewskiego na Wawelu. Od 20 lat współpracuje także z Działem Lapidarium i Rezerwatów Zamku Królewskiego na Wawelu.
dr hab. Arkadiusz Wagner, prof. UMK – historyk sztuki i bibliolog, kolekcjoner – bibliofil gromadzący stare druki, grafikę i ekslibrisy od XV do XVIII w. Pracownik naukowy Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu. Jego specjalizacją badawczą jest sztuka książki, w tym zwłaszcza dawne polskie i europejskie introligatorstwo, typografia i grafika. Inicjator pierwszej w Polsce elektronicznej bazy opraw książkowych, organizator konferencji tegumentologicznych (oprawoznawczych), autor około 200 artykułów, katalogów wystaw i książek, w tym współautor ostatnio opublikowanego Leksykonu oprawoznawczego (2023). 
dr hab. Andrzej Woziński, prof. UG – historyk sztuki, absolwent Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, gdzie się doktoryzował. Pracę zawodową rozpoczął w Muzeum Narodowym w Poznaniu, gdzie w latach 1985–2000 kierował Działem Sztuki Średniowiecznej, a w latach 1998–2000 był wicedyrektorem d/s naukowych. Od 2001 do dzisiaj zatrudniony w Instytucie (wcześniej Zakładzie) Historii Sztuki Uniwersytetu Gdańskiego. W latach 2003–2008 kierował Zakładem, a obecnie jest wicedyrektorem IHS UG. W 2013 habilitował się w Instytucie Sztuki PAN w Warszawie. Jest mediewistą. Prowadzi badania związane z późnogotycką rzeźbą i malarstwem w Prusach oraz na obszarze nadbałtyckim. Zajmuje się również wybranymi zagadnieniami z zakresu muzeologii i historii kolekcjonerstwa. 
Justyna Wyszkowska – konserwator dzieł sztuki, absolwentka Wydziału Konserwacji i Restauracji Dzieł Sztuki ASP w Krakowie. Od 1996 roku zatrudniona w Pracowni Konserwacji Malarstwa i Rzeźby Zamku Królewskiego na Wawelu. Stypendystka A.W. Mellona w Conservation Center w The Metropolitan Museum of Art W Nowym Jorku. Prowadziła i koordynowała wstępne badania fizykochemiczne 85 obrazów z wawelskiej części kolekcji Lanckorońskich. Jest autorką konserwacji dzieł takich artystów, jak: Bernardo Daddi, Jacopo del Sellaio, Apollonio di Giovanni, Sano di Pietro, Vittorio Crivelli, Giovanni da Gaeta, Jan Verkolje, Giovanni Francesco Barbieri, Henri Gascar, Tamara Łempicka czy Bernard Buffet. Współautorka konserwacji historycznych obrazów wielkoformatowych: Hołd pruski Jana Matejki, Bitwa pod Grunwaldem Zygmunta Rozwadowskiego i Tadeusza Popiela oraz Wniebowzięcie Marii Antonia Tavelliego. Uczestniczka wyjazdów inwentaryzatorskich na Kresy Wschodnie. Autorka i współautorka publikacji oraz prezentacji popularnonaukowych z dziedziny konserwacji malarstwa.
Prywatnie mama, ze wszystkimi tego faktu radościami, i miłośniczka jamników.