Sztuka Wschodu
Na wystawie prezentowane są dzieła sztuki Bliskiego i Dalekiego Wschodu. Poprzez kontakty handlowe i konflikty militarne przenikały do dawnej Rzeczypospolitej okazy rzemiosła artystycznego Turcji, Krymu, Kaukazu czy Iranu. Były wśród nich kobierce, jedwabie i makaty, broń i uzbrojenie, paradne siodła i rzędy, które stały się przedmiotami codziennego i odświętnego użytku szlachty i dworu królewskiego.
Najistotniejszą część ekspozycji stanowią trofea i pamiątki związane z odsieczą wiedeńską (12 IX 1683) – walnym zwycięstwem wojsk koalicji europejskiej pod wodzą Jana III Sobieskiego nad armią turecką dowodzoną przez Kara Mustafę.
Kolekcja porcelany dalekowschodniej jest świadectwem fascynacji, jaką w XVIII-wiecznej Europie budziły odległe i egzotyczne kraje: Chiny i Japonia.
Najistotniejszą część ekspozycji stanowią trofea i pamiątki związane z odsieczą wiedeńską (12 IX 1683) – walnym zwycięstwem wojsk koalicji europejskiej pod wodzą Jana III Sobieskiego nad armią turecką dowodzoną przez Kara Mustafę.
Kolekcja porcelany dalekowschodniej jest świadectwem fascynacji, jaką w XVIII-wiecznej Europie budziły odległe i egzotyczne kraje: Chiny i Japonia.
Sień
Ekspozycję otwierają dwa fragmenty namiotów tureckich z przełomu XVII i XVIII wieku. Towarzyszy im obraz Bitwa pod Wiedniem oraz marmurowe popiersie króla Jana III, dowódcy w tej sławnej batalii. W sali po prawej pokazano najcenniejszy zabytek sztuki perskiej w zbiorach wawelskich: to połowa kobierca zwanego krakowsko-paryskim, depozytu katedry krakowskiej. Tkanina z przedstawieniem rajskiego ogrodu powstała w 2. ćwierci XVI wieku w warsztatach stołecznych w Tebrizie dla ówczesnego władcy Persji – szacha Tahmaspa I.
Sala z chorągwiami
Panteon wiktorii wiedeńskiej, mieści cenny zespół chorągwi: cztery tureckie sztandary wzięte 12 IX 1683 pod Wiedniem oraz słynną chorągiew zdobytą pod Parkanami 9 X tegoż roku, wysłaną po bitwie przez króla Jana III do sanktuarium maryjnego w Loreto. Wśród trofeów wyróżnia się także buńczuk, oznaka władzy wojskowej (wezyra). Na podium i w gablotach pokazano turecką zbroję na konia z wieku XVI oraz kolekcję szabel tureckich i perskich (XVII–XVIII w.), obok zaś kobierce – modlitewniki tureckie i kaukaskie (XVIII–XIX w.) z lwowskiego zbioru Włodzimierza i Jerzego Kulczyckich.
Sala z wazami chińskimi
Tę część wystawy poświęcono ceramice Dalekiego Wschodu. Na podestach rozmieszczono kolekcję wielkich waz chińskich (XVII–XVIII w.) o kwiatowej dekoracji malowanej kobaltem bądź wielobarwnej, a nawet plastycznej, w tym wazę do przechowywania imbiru, oraz naczynie ozdobione buddyjskim przedstawieniem „ośmiu cennych przedmiotów” – symboli pomyślności. W witrynie znajdują się figurki bóstw i małe naczynia wykonane z różnych tworzyw: kamionki, porcelany, steatytu.
Sala z wazami japońskimi
W sali nad bramą zamkową pomieszczono zespół porcelany japońskiej, głównie Imari (w. XVIII), pochodzącej z daru carycy Katarzyny II dla księcia pruskiego Henryka Hohenzollerna, która później drogą dziedziczenia znalazła się w posiadaniu Radziwiłłów i Potockich.