Rzeźby pierwotnie dekorowały, zrujnowany od lat, kościół parafialny w Hodowicy pod Lwowem. Świątynia została zaprojektowana w latach 1751-58 przez Bernarda Meretyna, który zaprosił do współpracy wybitnego artystę Johanna Georga Pinsla z warsztatem, do którego należeli Maciej i Piotr Polejowscy.
Polichromowane i złocone rzeźby stanowiły oprawę do naśladującego architekturę, iluzjonistycznie malowanego hodowickiego ołtarza, tworząc kompozycję przypominającą trójkąt.
Powstało w ten sposób pełne złudzeń optycznych, rozedrgane wnętrze robiące wrażenie wielowymiarowej, wirującej kompozycji.
Było to dzieło totalne (Gesamtkunstwerk) i najwybitniejszy przykład aranżacji wnętrza kościoła, zrealizowanej za pomocą architektury, rzeźby i malarstwa, jaki powstał w kręgu sztuki lwowskiej w XVIII wieku.
Opr. Joanna Pałka, kurator zbiorów rzeźby (Zamek Królewski na Wawelu)